-
توضیحات
-
دسته: mash_hassan2
-
بازدید: 243
نمی دانم چرا این دل فراری است
تو گویی قلب من مثل قناری است
حدیث آشنا کرده فراموش
همیشه اشک من ابر بهاری است
****
بیا و یک نظر بنما بر این دل
فراموشش مکن منزل به منزل
شبش را روز گردان مثل خورشید
فروزان کن برایش نور امید
مران او را تو از این خطه بیرون
غلام دل شود پروانه مجنون
سفیر عشق را گو تا بیاید
یکی حلقه به دست او نماید
ببرد از همه هستی دنیا
بشوید جان خود مانند دریا
********
حدیث دلبری ها را رها کن
غم پیمانه روز جزا کن
*********